خودروهای الکتریکی محصول تازه پیشرفت فناوری اجاره ماشین بدون راننده هستند که آهسته آهسته راه خود را به جاده‌ها باز کرده‌اند و طرفداران زیادی دارند.
مهم‌ترین ویژگی خودروهای هیبریدی الکتریکی شیوه تامین سوخت آن‌هاست،
به همین دلیل بر آن شدیم تا در ادامه در روزچین با هم نگاهی به نحوه شارژ خودروهای هیبریدی و الکتریکی داشته باشیم.

قبل از اینکه به نحوه شارژ خودروهای هیبریدی اشاره‌ای داشته‌ باشیم باید بدانید که سه نوع خودرو وجود دارد
که آلودگی برای محیط زیست به بار نمی‌آورد، در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

انواع خودروهای هیبریدی

خودروهای هیبریدی شباهت‌ زیادی به خودروهای معمولی فعلی دارند،
در این خودروها یک موتور بنزینی و یک موتور الکتریکی تعبیه شده است.
این کار باعث می‌شود تا این خودروها با طی مسافت بیشتر، سوخت کمتری مصرف کنند و عملاً صرفه‌جویی توجیه‌پذیری را به دنبال داشته باشند.

نحوه شارژ خودروهای هیبریدی که در این گروه قرار دارند نیز همانند خودروهای معمولی است
و راننده باید همیشه حواسش به پرکردن باک بنزین باشد.
خودروهای تویوتا پریوس، هوندا اینسایت و فولکس‌واگن جِتا را می‌توان در این گروه خودروهای هیبریدی قرار داد.

اجاره ماشین

خودروهای اتصالی هیبریدی

خودروهای اتصالی (Plug in) هیبریدی نزدیکی بیشتری به خودروهای تمام الکتریکی دارند،
در این زمینه می‌توان به خودروی شورولت وُلت اشاره کرد،
نحوه شارژ خودروهای هیبریدی اجاره ماشین با راننده در این گروه به این صورت است که یک باتری الکتریکی باید شارژ شده و انرژی مورد نیاز را برای حرکت خودرو تامین کند.

در واقع نحوه شارژ خودروهای هیبریدی در این گروه بیشتر تاکید بر انرژی الکتریکی دارد
و پس از اتمام شارژ باتری، خودرو از انرژی بنزینی استفاده می‌کند.
جالب است بدانید نحوه شارژ خودروهای هیبریدی در این گروه به این صورت است که موتور بنزینی خودرو نقش یک ژنراتور را برای شارژ مجدد باتری الکتریکی خودرو انجام می‌‌دهد.

خودروهای تمام الکتریکی

نیسان لیف یا تسلا مدل اس را می‌توان از خودروهای تمام الکتریکی دانست،
از آنجایی در این خودروها خبری از موتور بنزینی نیست نحوه شارژ خودروهای هیبریدی این گروه نیز کاملاً مستقل است.

با این حساب اگر در وسط جاده شارژ باتری خودرو تمام شود، خودرو از حرکت باز خواهد ایستاد.
این خودروها کاملاً‌ الکتریکی هستند اما با نحوه شارژ خودروهای هیبریدی که در بالا به آن اشاره کردیم تفاوت زیادی ندارند.

راننده باید باتری خودروهای کاملاً الکتریکی را در منزل یا ایستگاه‌های مخصوص این کار که در جاده قرار دارند شارژ کرده و به مسیر خود ادامه دهد.

شوربختانه باید گفت در حال حاضر خودروهای تماماً الکتریکی مسافت زیادی را نمی‌توانند طی کنند
و در نتیجه بیشتر برای سفرهای درون شهری از این خودروها استفاده می‌شود.

خودروهای تماماً‌ الکتریکی چیزی حدود ۲۵۰ کیلومتر را با یک بار شارژ طی می‌کنند اما انتظار می‌رود با پیشرفت فناوری شاهد بهینه‌تر شدن باتری این خودروها باشیم.

اجاره خودرو

نحوه شارژ خودروهای هیبریدی

نحوه شارژ خودروهای هیبریدی نیز تفاوت‌هایی دارد
و در هر سه مدل از خودروهایی که انرژی پاک مصرف می‌کنند شاهد سه سطح برای شارژ باتری خودرو هستیم.

نحوه شارژ خودروهای هیبریدی در سطح اول با استفاده از یک پریز برق با سه شاخه انجام می‌شود.
شوربختانه باید گفت این فرآیند بسیار زمان بر است و یک شارژر ۱۲۰ ولتی چیزی حدود ۱۸ تا ۲۰ ساعت برای شارژ باتری خودرو زمان نیاز دارد.

نحوه شارژ خودروهای هیبریدی در سطح دوم سرعت بیشتری دارد و از یک شارژ ۲۴۰ ولت در این شیوه استفاده می‌شود.
این شارژر می‌تواند باتری موتور الکتریکی خودرو را در عرض زمانی حدود ۸ تا ۱۲ ساعت کاملاً شارژ کند.

نحوه شارژ خودروهای هیبریدی در سطح سوم با ولتاژ بسیار بالاتری انجام می‌شود.
در این شیوه باتری موتور الکتریکی خودرو با ۴۸۰ ولت الکتریسیته شارژ خواهد شد.
در نتیجه باتری خودرو از صفر تا هشتاد درصد در عرض زمان کوتاه ۲۰ تا نهایتاً ۳۰ دقیقه شارژ خواهد شد.

لازم به ذکر است که در حال حاضر سطح سوم این شارژ در بازار موجود نیست
و انتظار داریم در آینده‌ای نزدیک شاهد این شارژ سریع برای خودروهای سبز باشیم.

اکنون که با مدل‌های مختلف خودروهای سبز آشنا شدید
و در جریان نحوه شارژ خودروهای هیبریدی قرار گرفتید بهتر است به این نکته نیز اشاره کنیم که باتری‌ موجود در خودروهای هیبریدی و الکتریکی نیز از نوع لیتویوم آیون است
و در نتیجه همانند باتری لپ‌تاپ و گوشی‌های هوشمند اگر مدتی از باتری استفاده نشود شارژ خالی خواهد کرد.

اکنون که مدیرعامل اجاره ماشین بدون راننده جیلی آقای لی شوفو بزرگ‌ترین سهامدار دایملر است
این موضوع احتمال همکاری این دو کمپانی در زمینه‌های فنی و تکنولوژیکی را افزایش میدهد.
بنا بر گفته مجله مدیریت آلمان، این همکاری حتی می‌تواند گسترش یابد
و به خرید بخش کوچکی از سهام ولوو توسط خودروسازی مرسدس بنز منجر شود.
همان‌ طور که می‌دانید ولوو زیر چتر حمایتی جیلی است
و احتمال استفاده سوئدی‌ها از پیشرانه‌ها و دیگر قطعات خودروسازی مرسدس بنز وجود دارد.

همکاری فنی دو شرکت خودروسازی ولوو و شرکت خودروسازی مرسدس بنز ظاهراً به ساخت پلتفرمی مشترک برای محصولات الکتریکی خواهد رسید.
البته مجله آلمانی مدیریت آلمان گفته که همکاری دایملر و جیلی شامل تولید سلول‌های باتری نخواهد بود.
هرچند مجله یاد شده به دلیل این کار اشاره‌ای نداشته است.

اجاره ماشین

همین چند هفته پیش بود که خبر خرید حدود 9 میلیارد دلاری سهام اجاره ماشین با راننده دایملر توسط لی شوفو منتشر شد
و این فرد بانفوذ توانست به 9.69 درصد از سهام غول خودروسازی آلمان دست یافت.
این مدیر چینی ظاهراً معتقد است
گسترش بسیار زیاد قوای محرکه الکتریکی و تکنولوژی خودران می‌تواند باعث تسلط چند خودروساز معدود به کل بازار شود.
شوفو فکر می‌کند ادغام‌ها و همکاری‌های صنعت خودرو بهترین روش برای پایداری در این وضعیت هستند.

اندکی پس از خرید سهام دایملر، شوفو گفت که خودش و جیلی سهام بیشتری از این شرکت را نخواهند خرید.
او همچنین گفته که به ارزش‌ها و فرهنگ دایملر احترام می‌گذارد.

سرمایه‌گذاری جیلی در دایملر اولین تلاش این برند برای حضوری پررنگ‌تر در صنعت خودرو نیست؛
مثلاً این شرکت در سال 2010 ولوو را با قیمت 1.8 میلیارد دلار خرید و همچنین در سال 2017 نیز سهام لوتوس را تحت کنترل خود گرفت.
این خودروساز چینی ظاهراً قبلاً نیز گوشه چشمی به خرید سهام فیات-کرایسلر و BMW نیز داشته است.

گام در موسیقی و خصوصا در آموزش آواز نقش اساسی دارد.
اما اینکه گام به چه چیزی میگویند و نقش آن رد خونندگی چیست موضوعی است که در مقاله امروز به آن اشاره خواهیم کرد.

گام عبارتست از تعدادی اصوات پی در پی که با فواصل معیّن وحساب شده بدنبال هم قرار می گیرند.
به عبارتی ساده تر گام از صداهای اصلی سازنده یک قطعه موسیقی که زیر وبم هایی متفاوت دارند
و بترتیب از بم به زیر یا از زیر به بم مرتب شده اند، تشکیل شده است.

گام های اساسی موسیقی غرب از آغاز سده هفدهم تا آغاز سده بیستم گام های ماژور (Major scale) و مینور(Minor scale) بوده اند.
گام ماژور(گام بزرگ) میان صداهای متوالی خود الگوی معینی از فاصله ها دارد
که این فاصله میان اصوات متوالی یک گام غربی به دو نوع پرده ( whole step) ـ نیم پرده (half step)یافت می شود.

آموزشگاه موسیقی

نیم پرده کوچکترین فاصله ایست که بطور مرسوم در موسیقی غرب بکار رفته است ( در موسیقی ایرانی ربع پرده نیز وجود دارد).
در نواختن گام« دو ماژور» فقط شستی های سفید پیانو بکار گرفته میشوند
که فاصله میان نت های Me و Fa – ونت های Ci وDo نیم پرده است،
به همین علت در ساز پیانو میان شستی های این نت ها شستی های سیاه (نیم پرده ای) وجود ندارد.
هرگام با اولین نت تشکیل دهنده خود نامگذاری می شود بعنوان مثال گامی که با نت Do شروع شود ، گام Do نامگذاری میشود.
پس با مبنا قرار دادن هریک از دوازده صدای محدوده یک گام، میتوان گامهای ماژور مشابهی ساخت که دوازده گام ماژور بدست می آید.

گام مینور(گام کوچک) – مانند گام ماژور- از هفت صدای متفاوت و صدایی هشتم که تکرار صدای اول در یک اکتاو بالاتر است تشکیل می شود
که با مبنا قرار دادن هریک از دوازده صدای محدوده یک گام، دوازده گام مینور بدست می آید.
در گام مینور فاصله میان درجه های دوم(Re) و سوم (Me) – و درجه های پنجم(Sol) و ششم(La)نیم پرده است.

یکی از دلایل برتری موسیقی شرق نسبت به موسیقی غرب این ست
که اساس موسیقی غرب بر دو نوع از گام «ماژور و مینور» استوار است
که تقریبا” با دستگاه ماهور- بیات اصفهان و دستگاه همایون موسیقی ایرانی منطبق است
ولی در موسیقی شرق بغیر از این دونوع گام ماژور که با ماهور برابری میکند ،
مینور که برابر است با بیات اصفهان ، و همایون انواع دیگری از گامها وجود دارد
که دیگر دستگاهها و آوازهای موسیقی شرق را تشکیل می دهند.

اگر صدای پیانوی آکوستیک شما در منزل با صدایی که در فروشگاه شنیده اید متفاوت است بهتر است به محل نگه داری آن نگاهی بیندازید.
هرچند این جمله به نظر عجیب می آید
اما در خیلی از موارد پیانوی آکوستیک شما مشکلی ندارد بلکه مشکل از محل نگه داری آن است.
اما چه عواملی بر صدای پیانو شما تاثیرگذار است.
از جمله این عوامل میتوان به اندازه اتاق ، ارتفاع سقف ، وسایل موجود و … میباشند.

یافتن منشا مشكل؛ پیانوی آکوستیک یا اتاق؟‌

دانستن اینكه مشكل ناشی از پیانو است و یا به دلیل شرایط آكوستیكی محیط ایجاد شده است اهمیت بسیاری دارد.
به عنوان مثال مشكل بلند بودن صدای پیانو معمولا به دلیل این است كه پیانوی شما برای اتاق فعلی بسیار بزرگ است.
این بلند بودن صدا بیشتر در اطراف پیانو قابل لمس است
و در صورتی كه از پیانو فاصله بگیرید
و یا به قسمتی از اتاق كه حاوی تعداد بیشتری لوازم جاذب صوت است بروید این موضوع راكمتر حس می‌كنید.
در حقیقت مشكلاتی نظیر صدای زمخت،‌ طنین بیش از حد صدا و نقاط گرم و مرده ناشی از شرایط اتاق پیانو است.
بسیاری از پیشنهاداتی كه در این مقاله ارائه شده اند به سادگی قابل اجرا و برگشت پذیر هستند.
پس بهتر است قبل ازاین كه اقدام به ایجاد تغییر در پیانو كنید این مقاله را مطالعه كنید.

آموزشگاه موسیقی

طنین صدا (Reverberation)

طنین صوت به معنای باقی ماندن صوت در یك فضا بعد از قطع منبع صوت است.
این تداوم صدا در فضا، كیفیت صوت را تغییر داده وحسی از پر بودن، مخلوط بودن و حجیم بودن را در صدا ایجاد می‌كند.
اما در صورتی كه زمان ماند صوت در فضا بیش از حد زیاد شود می تواند موجب گنگ شدن صدا شده
و همچنین باعث می‌شود صدای پیانو بسیار بلند شنیده شود.
وقتی میزان طنین صدا كم باشد اصطلاحاً گفته می‌شود كه صدای پیانو خشك و یا حتی مرده است
و برای جبران این مشكل ممكن است نوازنده تصمیم بگیرد قطعه را با شدت بیشتری بنوازد.
به طور كلی هرچه اتاق حجم بیشتری داشته باشد مدت طنین صدا بیشتر و هر چه كوچكتر باشد این مدت زمان كاهش می‌یابد.
هر چه تعداد لوازم جاذب صوت در اتاق بیشتر باشد طنین ساز كوتاه تر شده
و هر چه تعداد آنها كمتر باشد طنین طولانی تری خواهیم داشت.
میزان مطلوب طنین به سلیقه شخصی هر فرد بستگی دارد.
برخی از پیانیستها علاقه دارند تا صدای پیانوی آنها در اتاق طنین بیشتری داشته باشد
ولی برخی به دنبال صدای شفاف و با طنین بسیار كم هستند.

نقاط گرم یا مرده

نقاط گرم یا مرده نقاطی از اتاق هستند
كه در آن نواحی برخی از فركانسها و نتها (در شرایطی كه با شدتی برابر با سایر نتها نواخته شوند) بیشتر از سایر نتها طنین دارند.
این مشكل معمولا با قرار دادن لوازمی كه موجب پراكندگی صدا می شوند
(‌نظیر قرار دادن قفسه كتاب، مبل و یا رخت آویز در مجاروت پیانو) و یا با جابجایی مختصر پیانو و یا تغییر زاویه قرار گرفتن آن در اتاق تصحیح می‌شود.

امروزه برای آموزش پیانو از شیوه های متعددی استفاده میکنند که هرکدام تاریخچه و قدمت زیاد ی دارد.
اما اینکه این روش های آموزش پیانو از کجا آمده اند و منشا هرکدام چه بوده است مطلبی است که هر هنرجوی پیانو باید ان را بداند.
در این مقاله سعی داریم شما را با تاریخچه آموزش پیانو آشنا کنیم.

سیر تکاملی نوازندگی پیانو

قرن هیجدهم دوران کلمنتی و چرنی (Clementi & Czerny)

قبل از قرن نونزدهم آموزش پیانو شامل سه قانون کلی بود :

– عملکرد انگشتان باید کاملا مجزا از مچ دست و بازو باشد.
– فراگیری تکنیک روندی کاملا مکانیکی است که تنها راه دستیابی به آن انجام ساعت ها تمرین روزانه است.
– استاد موسیقی سلطه و اختیار مطلق را داراست.

کلمنتی (Muzio Clementi) اولین کتاب در زمینه تکنیک های پیانو را با عنوان “Introduction to the Art of Playing the Piano” در سال ۱۸۰۱ منتشر کرد.
در این کتاب قانون کلی که او مطرح کرده بود، نیرومندی و قدرت مساوی هر پنج انگشت بود.
او اصرار داشت که دست بی حرکت باشد، مچ به حالت افقی قرار بگیرد،
انگشتان به حالت منحنی بلند شده و با قدرت به نت ها ضربه وارد شود.

این تکنیک در تمام تمرینی های چرنی (Carl Czerny) که هم اکنون نیز در برنامه تمرین بسیاری از نوازندگان جوان قرار دارد،
به صورت عملی نمایش داده شده است.
روش چرنی در حقیقت مجزا نمودن تسلط تکنیکی نوازنده از برداشت موسیقیایی اوست.

قرن نوزدهم دوران شوپن و لیست (Chopin & Liszt)

گسترش بیش از پیش پیانو و حضور آهنگسازان نوازنده، مباحث جدیدی را در قرن نوزدهم در مورد این ساز مطرح نمود.
لیست (Liszt) اولین شخصی بود که حرکت تک تک انگشتان را به بازو مرتبط می دانست
و تغییر ریتم (rhythm) موسیقی را کاملا مرتبط با حالات درونی نوازنده می دانست.

شوپن بر ترکیب حرک دست ها، مچ، ساعد و بازو برای رسیدن به صدایی غنی تر در نوازندگی تاکید بسیار داشت.
به عقیده او بازوی نوازنده باید آزاد باشد و از سفت کردن مفاصل و ماهیچه ها پرهیز کند.
از نظر شوپن تکنیک جزء اصلی موسیقی به شمار می رفت.

علیرغم به کارگیری روش های جدید، متدهای آموزش این دو آهنگساز تقریبا مقابل یکدیگر قرار داشت.
شوپن به برگزاری کلاس های خصوصی با تک تک شاگردان علاقه مند بود، درحالیکه لیست کلاس های عمومی را ترجیح می داد.
در مقام یک معلم پیانو شوپن صبور و مهربان بود، اما لیست متکبر و سرزنش گر بود.

شوپن به نوعی وسواس دچار بود و تا زمانی که شاگردان بر یک قطعه تسلط کامل پیدا نمی کردند، بارها و بارها آن را تکرار می نمود.
لیست بسیار منطقی بود و هر کار را تنها یک بار تکرار می کرد.

شوپن اجرای آثار باخ، موتزارت، کلمنتی، هومل (Johann Nepomuk Hummel)، وبر (Freiherr von Weber) را ترجیح می داد،
در حالیکه لیست برای تمرین آماده گوش دادن به هر اثری، حتی آثار جدید منتشر نشده نیز بود.

قرن بیستم

فواید به کارگیری تکنیک هایی که از انتقال وزن استفاده می کردند،
برای اولین بار در سال ۱۸۸۰ توسط یکی از اساتید آکادمی رویال موسیقی لندن تابیاس متهی (Tobias Matthay) مطرح شد.

او به این تتیجه رسید که برای داشتن طیف وسیع و رنگهای متنوع در صدای ساز، انگشتان باید توسط وزن بدن پشتیبانی شوند.
این عقیده که بسیار هم منطقی بنظر می رسد طی پنجاه سال گذشته مورد توجه کارشناسان فن قرار گرفته
و نسخه های گوناگونی از آن امروزه مورد استفاده مدرسان پیانو قرار می گیرد.
در تمام این روشها چرخش، جهت گیری، وزن بازوها و حالت نوک انگشتان همه و همه واژه های آشنایی در قلمرو آموزش و نوازندگی پیانو به شمار می روند.

اخیرا پزشکان تحقیقات ویژه ای را در زمینه درمان تورم تاندون ها و دیگر مشکلات فیزیکی مربوط به نوازندگی به انجام رسانده اند.
دورتی تاوبمن (Dorothy Taubman) موسس و مدیر بخش موسیقی انیستیتوی پیانوی Taubman،
بیش از پنجاه سال از عمر خود را وقف مطالعه و تحقیقات در زمینه صدمات ناشی از موسیقی نموده است.
او به گسترش روش های پایه ای و منطقی در تکنیک های نواختن پیانو پرداخته
و معتقد است در صورتی که نوازندگان روش صحیح نواختن را فرا گیرند،
از کلیه آسیب های فیزیکی مانند تورم تاندون ها و سندروم عصب میانی مچ دست، در امان خواهند ماند.

آموزشگاه موسیقی

تاوبمن در روش پیشنهادی خود حرکت دائم بازو و دست را که سبب می شود ماهیچه ها برخلاف آناتومی طبیعی خود کار کنند، حذف نموده است.
به عقیده او تکنیک و موسیقی از یکدیگر جدایی ناپذیرند و این بدن ماست که وزن، طنین، نشیب و فراز، درجه صدا و رنگ موسیقی را تولید می کند.
کلیه تفکرات و احساسات نوازنده در صورتی که بدنش عملکرد درستی نداشته باشد، بی استفاده باقی خواهد ماند.

با تمام این اوصاف، امروزه بیشتر نوازندگان با روش “محدود نمودن حرکت، تنها به انگشتان دست” موافق هستند
و حرکت ساعد و بازو را تنها در صورت نیاز به صدای غنی تر لازم می دانند.
با این حال هر نوازنده باید روش مختص به خود را در مقابل ساز به کار گیرد.

همانگونه که اگون پتری (Egon Petri) استاد پیانوی روسی در یک جمله به شاگردانش می آموخت:
“هرگز آنچه را که من به شما میگویم یک قانون تلقی نکنید،
اما روش های مرا نیز امتحان کنید؛ اگر برایتان مفید بود آنها را به کار گیرید،
در غیر این صورت آنها را فراموش کنید و روش های دیگر مناسب خود را بیابید.

هر انسان تن صدای مخصوص خود را دارد که بیشتر به شرایط جسمی و فیزیولوژیک بدن وی مربوط میشود.
از جمله عواملی که روی تن صدای هر فرد تاثیر میگذارد میتوان به حالت جمجمه ، قفسه سینه ، بزرگی حفره های دهانی و بینی و… اشاره کرد.
البته در این بین نمیتوان نقش تنفس صحیح را نیز نادیده گرفت.
نفس کشیدن به روش صحیح باعث افزایش تن صدا و زیباتر شدن آن میشود.
ضمن اینکه تاهای صوتی نیز مانند هر عضله دیگری قابل تقویت شدن هستند و این امر میتواند در بهبود توان صدای فرد اثر گذار باشد.
دقيقا مثل يک بدن‌ساز که با استفاده از دمبل‌ عضلات شانه و بازوي خود را قوي مي‌کند تا بعد از مدتي بتواند يک وزنه‌ي سنگين را بلند نمايد.
پس تنفس صحيح باعث پر طنين شدن صدا مي‌گردد و ورزش دادن عضلات باعث قوي شدن آن خواهد شد.

تمرین اول افزایش تن صدا :

در محلي ساکت و آرام بنشينيد و عضلات را شل کنيد سپس نفس عميقي کشيده
و در پايين ترين پرده حرف «آ» را به صورت ممتد و کشيده ادا نماييد و آنقدر ادامه دهيد تا بازدم شما تمام گردد.
دوباره ريه ها را تا جايي که امکان دارد، از هوا پر کنيد و در حالت بازدم به صورت کشيده بگوييد «آ».
اين کار را تا پنج دقيقه به طور مدام تکرار نماييد. در اين کار عجله نکنيد و از پايين ترين حالت ممکن آغاز نماييد.
وقتي که حس کرديد که حنجره شما خوب گرم شده است، حرف «آ» را در يک پرده بالاتر، با همان کيفيت اجرا کنيد.
اين کار را همين طور پرده به پرده ادامه داده و بالا رويد
و اين نکته را کساني که مبتدي هستند بايد توجه داشته باشند که به هيچ وجه نبايد عجله نمايند.

آموزشگاه موسیقی

بايد با حوصله اين کار را به انجام رساند چون تمام پختگي صدا و قوت آن بستگي به تمرين در پرده هاي پايين دارد.
اين کار را که انجام داديد و به پرده آخر صداي خود در حرف «آ» رسيديد، حنجره شما به خوبي گرم شده است
و بعد از يک ربع تمرين، حالا مي توانيد با تمام قدرت يک بيت شعر را با آواز بلند (در اصطلاح شش دانگ) بخوانيد بدون اين که آسيبي به حنجره شما برسد.

(اگر در بين تمرين، هنگام بالا بردن پرده بعدي احساس خارش يا سوزش و يا سرفه نموديد،
بدانيد که عجله کرده ايد و به توصيه اين حقير گوش نداده ايد.
در اين حالت به پرده قبلي بازگشته و دقايقي آن را ادامه دهيد
و يا اينکه تمرين را براي مدتي قطع نماييد همچنين در پر کردن ريه ها هم نبايد عجله کرد)

تمرین دوم افزایش تن صدا:

براي زنگ دار شدن صدا به تمرينات زير توجه نماييد.
در حالتي راحت بنشينيد و عضلات را رها نموده و کلماتي از قبيل منگ، هنگ، زنگ، … که به نگ ختم مي‌شوند
را با آهنگي تو دماغي، با مسدود کردن دهان با زبان و کشيدگي، اجرا نماييد.
دستانتان را زير چانه بزنيد ( حالتي که انسان چيزي را تماشا مي‌کند) و فرض کنيد که چيزي را مي‌جويد.
مکرر دهانتان را باز و بسته نماييد.
بعد از مدتي استراحت، دوباره اين کار ار انجام دهيد.
اين تمرين و تمرين قبل، باعث قوي شدن عضلات چانه، شقيقه و گلو مي‌شود
و کم کم فک و گلو در اختيار شما در مي آيد تا حروف را موقع خواندن بهتر ادا کنيد
زيرا عدم توانايي در تلفظ واضح حروف و خستگي زودرس فک و دهان، ناشي از ضعيف بودن اين عضلات است.

در بسیاری از موارد خوانندگان آماتور حین تمرین آوازخوانی مدام از آب برای برطرف کردن خشکی صدا و احیانا گرم کردن حنجره استفاده میکنند.
اما آیا واقعا این عمل بازدهی مفیدی برای صدای ما و بافت حنجره ما خواهد داشت؟
در کلاسها به عزیزان هنرجو گوشزد میشود
که قبل از شروع به خواندن خصوصا ساعات ابتدایی روز و بعد از بیدار شدن از خواب صدای خود را با زمزمه کردن و یا خواندن با گام پایین و یا خواندن در حمام حین دوش گرفتن روزانه گرم کنید
اما خوردن بیش از حد مایعات گرم و یا نیمه گرم حین تمرین و یا ضبط صدا عملی مضر و غیر علمی میباشد.
حال ببینیم که این کار چه پیامدهای منفی به دنبال دارد.

حنجره انسان یکی از شگفت انگیزترین عضوهای بدن آدمی است.
بطوری که تا کنون بشر نتوانسته آلت موسیقی اختراع نماید که به مانند حنجره انسان عمل کند.
حنجره آدمی نه تنها از لحاظ طیف و جنس صداهای گوناگون و نیز اجرای تمامی نتهای موسیقی در پرده های مختلف و در گامها و فواصل گوناگون تواناست
بلکه از لحاظ آناتومیک و ساختار نیز در زمره شگفت انگیزترین آفریده های خداوند محسوب میگردد.

کلاس موسیقی

زمانی که یک خواننده صدای خود را گرم میکند و شروع به خواندن و آوازخوانی میکند
به منظور توازن در دمای تارهای صوتی و جلوگیری از التهاب و از هم پاشیدگی بافتهای حنجره ،
از طریق غدد بزاقی که در اطراف حنجره قرار دارد مایعی خنثی ترشح میشود
که باعث حفظ دمای نرمال حنجره و نیز به نوعی روغن کاری تارهای صوتی میگردد.
حال تصور کنید در این حال ما مدام آب مصرف کنیم .
اولا باعث به هم ریختگی دمای تارهای صوتی و شکننده شدن آنها و آسیب به تارهای صوتی تحتانی شده ایم
و هم اینکه به مرور زمان غدد مترشحه اطراف حنجره تحلیل رفته و از کار خواهد افتاد
که این امر باعث فرسودگی بافت حنجره و به هم ریختگی ph آن و در برخی موارد ابتلای فرد به سرطان حنجره خواهد شد.

بهترین راه برای گرم کردن صدا قبل از آوازخوانی موارد ذیل میباشد:
۱ : پس از بیدار شدن از خواب و انجام تمرینهای تنفس در حین دوش گرفتن به آرامی در دمای حمام بخوانیم.( با گام پایین ).
۲ : از یک فنجان چای گرم قبل از خواندن استفاده کنیم ( ۲۰ دقیقه قبل از تمرین )
۳ : تمرین ما نبایستی بیشتر از ۱ ساعت طول بکشد.
۴ : پس از ۳۰ دقیقه ابتدای تمرین چند قاشق چای خوری از محلول آب و نشاسته ولرم که بصورت لعاب درآمده بدون قند یا شکر استفاده کنید.
۵ : ۱۵ دقیقه شروع تمرین از خواندن در گامهای بالا اکیدا خودداری کنید.
۶ : از کشیدن سیگار و مواد دخانی دیگر ۲ ساعت قبل از تمرین و یا ضبط جدا خودداری نمایید.
کلاس آموزش آواز پاپ

با رعایت موارد فوق میتوانید سالها حنجره ای سالم و پرتوان و صدایی زیبا و دلربا داشته باشید.

فن بیان در آوازخوانی یعنی اینکه باید به چگونگی اعضا و جوارح مربوط به بیان آگاهی داشت.
از این پس این اعضا را «اندام‌های گفتاری » می‌نامیم .

اصول گفتاری از همکاری میان اندام‌هایی از چند دستگاه اصلی بدن تولید می‌شود .
این عمل اندام‌ها – که هر یک وظیفه ویژه دیگری دارند – یک وظیفه فرعی است .
به عنوان مثال شش‌ها و نای که اندام ویژه تنفسی محسوب می‌گردند (و این وظیفه اصلی آنها است )، در تولید صدا نیز همکاری می‌کنند و نقش مهمی بر عهده دارند .

اندامهای گفتاری عبارتند از :

لب‌ها
دندان‌ها
لثه درونی
سختکام (قسمت سخت سقف دهان )
نرمکام (قسمت نرم سقف دهان که به زبان کوچک ختم می‌شود)
زبان کوچک
فاصله بین زبان کوچک و جدار خلفی حلق (لوله خلا بینی)
فاصله بین زبان و قسمت خلفی گلو (جدار عقب گلو)
نوک زبان
قسمت جلوی زبان که مقابل سختکام است
قسمت عقب زبان که مقابل نرمکام قرار دارد
حلقوم یا قسمت انتهایی ریه – سیب آدم – که از دو تکه غضروف به هم چسبیده تشکیل یافته است .
فاصله بین پرده‌های صوتی .

عوامل مؤثر بر تولید صوت به زبان ساده

یک کمانچه را در نظر بگیرید ، آرشه کمانچه بر یکی از تارهای این ساز ضربه می‌زند
و تار متناسب با طول، ضخامت و جنس ومقدار کشیدگی (که توسط انگشت نوازنده تغییر می‌کند)،
با ضربه آرشه به لرزش در می‌آید . این عمل امواجی را در هوا به وجود می‌آورد و صوت تولید می‌شود .
این صوت به وسیله کاسه ساز و پوستی که بر روی آن کشیده شده ، تقویت می‌شود، کاسه و پوسته نیز به نوبه خود به لرزش در می‌آیند.
این لرزش‌ها با نت‌های اصلی هماهنگ هستند و کیفیت خاص صدای کمانچه را به آن می‌بخشند .

دستگاه صوتی انسان نیز به همین طریق عمل می‌کند : هوای بازدم بر تارهای صوتی حنجره ضربه می‌زند .
سپس این تارها متناسب با صوتی که تولید می‌شود کشیده و به لرزش در می‌آیند .
این لرزش‌ها امواج صوتی را پدید می‌آورند .
امواج صوتی حاصله در حفره‌های بدن مانند حلق، سینه، حفره بالای حنجره، سینوس‌ها و … تقویت می‌شوند.
هرگاه در یکی از حفره‌ها تغییری پیش آید تغییر آشکاری نیز در صدای شخص ایجاد می‌شود .
مانند وقتی که به علت سرما خوردگی حفره بینی در اثر متورم شدن مخاط بینی تنگ می‌شود و صدای شخص تغییر می‌کند .

نوع هوا

نوع هوا درست به منزله نوع سوخت برای موتور ماشین است .
هر چه هوا خالص‌تر باشد بازده بیشتری خواهد داشت . تنفس هوای آلوده دو نوع ضایعه به بار می‌آورد :

۱- ضایعات تدریجی
۲- ضایعات آنی

ضایعات تدریجی همان است که به تدریج در دستگاه تنفس ، نواقص و بیماری‌هایی ایجاد می‌کند
و از ضایعات آنی، یکی آنست که در محوطه سربسته ای که پر از دود سیگار ، گرد و غبار یا بوی تند عطر و ادکلن باشد،
سخنرانی درست و خوب یا ادای دیالوگ‌ها روی صحنه کاری مشکل خواهد بود .
یا آنکه تنفس هوای آلوده به گازهای سمی باعث تحریک دستگاه تنفس ، ایجاد سرفه و گرفتگی صدا می‌شود .

کلاس موسیقی

مقدار هوا

باید هر چه بیشتر به «تنفس عمیق» عادت کرد و هوای بیشتری را وارد شش‌ها نمود .
البته به ظرفیت شش‌ها و مقدار ظرفیت حیاتی در انسان نیز باید توجه داشت .
در این صورت نتیجه کار بهتر خواهد بود .

اگر تنفس صحیح باشد ، صدا بسیار جذاب و گرم خواهد شد .
برای تنفس خوب باید طوری هوا را وارد شش‌ها نمود که بر روی دیافراگم اثر بگذارد و آنرا به سمت پایین براند .

این همان تنفسی است که وقتی به پشت خوابیده اید و نفس طبیعی می‌کشید ( در صورتی که بدن کاملاً راحت باشد ) اجرا میشود .

یکی از تمرینات درست به کار بردن هوا چنین است که به پشت بخوابید و نفس عمیق بکشید به شرط آنکه هنگام تنفس، شانه‌ها و دنده‌ها بلند نشود .

در تنیجه این کار تمام خلل و فرج شش‌ها پر از هوا می‌شود و چون مانع باز شدن استخوان‌های سینه شده‌اید ، شش‌ها بر دیافراگم فشار آورده و آن را به پایین می‌راند . حالا انگشتان خود را در انتهای دندهها روی شکم قرار دهید، حس می‌کنید که دیافراگم محدب شده است (حالت اصلی دیافراگم مقعر است). به تمرینات تنفس صحیح در قسمت‌های بعدی بیشتر خواهیم پرداخت .